Mikroorganizmy mogą się namnażać w każdym produkcie farmaceutycznym, w tym w lekach, gdyż mogą one stanowić pożywkę dla ich wzrostu. Oprócz surowców, leki mogą ulec zanieczyszczeniu podczas procesu wytwarzania, w tym atmosfera w zakładzie produkcyjnym, osoba obsługująca proces oraz końcowe opakowanie. Dodatkowo, patogenne zanieczyszczenia mogą rosnąć w środkach konserwujących. Oznacza to, że leki muszą być badane pod kątem czystości mikrobiologicznej na każdym etapie ich produkcji, od surowców poprzez pakowanie, przechowywanie, transport i wprowadzanie do obrotu.
Prezentujemy Państwu treść opracowaną z udziałem okmedropczyce.pl
Badania zanieczyszczenia mikrobiologicznego
Zanieczyszczenie mikrobiologiczne produktów farmaceutycznych jest poważnym problemem dla przemysłu farmaceutycznego i może mieć szkodliwy wpływ na bezpieczeństwo pacjenta i integralność produktu. Aby uniknąć tego problemu, licencjonowane firmy produkujące leki przestrzegają rygorystycznych przepisów i procedur kontroli jakości. Te procesy regulacyjne obejmują kilka metod kontroli jakości, w tym Farmakopeę Stanów Zjednoczonych, Farmakopeę Europejską i Farmakopeę Japońską. Prawidłowe badanie zanieczyszczenia mikrobiologicznego przed wydaniem może pomóc uniknąć wycofania produktu z rynku i poprawić bezpieczeństwo pacjentów.
Generalnie produkty farmaceutyczne dzielą się na typy sterylne i niesterylne. Leki niesterylne muszą spełniać surowe kryteria czystości mikrobiologicznej, aby mogły być wprowadzone na rynek. Badania czystości mikrobiologicznej, znane jako badania farmakopealne, są przeprowadzane, aby pomóc zapewnić jakość produktu leczniczego. W jednym z badań oceniono 1285 próbek niesterylnych leków i określono ich jakość mikrobiologiczną zgodnie z Farmakopeą Europejską. Oceniono jakość mikrobiologiczną próbek, a odsetek produktów niezgodnych z wymaganiami oszacowano na 1,87%.
Jedną z najczęściej stosowanych metod badań mikrobiologicznych jest test Limulus Amoebocyte Lysate (LAL). Test LAL jest powszechnie stosowaną metodą diagnostyczną do wykrywania i ilościowego oznaczania endotoksyn bakteryjnych. Należy pamiętać, że test ten jest innym testem niż test na obecność określonych mikroorganizmów (ASM).
Jakość mikrobiologiczna jest istotnym elementem skuteczności i bezpieczeństwa leku. Jeśli lek jest zanieczyszczony mikrobami, może to zmniejszyć jego działanie terapeutyczne, a nawet spowodować infekcje wywołane lekiem. Drobnoustroje obecne w produktach farmaceutycznych mogą zmieniać właściwości chemiczne, fizyczne i organoleptyczne leku. Co więcej, mogą przekształcić go w produkt toksyczny. Oznacza to, że produkt ten nie jest już skuteczny w leczeniu pacjentów.
Metody stosowane do wykrywania zanieczyszczeń mikrobiologicznych
Badania mikrobiologiczne są rutyną w przemyśle produkcji farmaceutycznej. Metody testowania i wymagania regulacyjne pomagają ustanowić standardy jakości. Chociaż rygorystyczne przepisy i normy zapewniają jasność i spójność, mogą stanowić przeszkodę dla nowych technologii laboratoryjnych. Jednakże, obecny zwrot w kierunku parametrycznego uwalniania leków obiecuje zmniejszenie barier regulacyjnych i usprawnienie badań. W niniejszym artykule przedstawiono kilka najbardziej powszechnych metod stosowanych w badaniach mikrobiologicznych. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej.
Testy analityczne są niezbędne w wykrywaniu drobnoustrojów. Tradycyjne metody wykazywania kontroli nad populacjami drobnoustrojów obejmują badanie bioburdenowe, badanie żywotności oraz badanie na płytkach kontaktowych. Bardziej nowoczesne metody obejmują środki organoleptyczne, które mogą wykryć zanieczyszczenie mikrobiologiczne, zanim dostępne będą wyniki ilościowe. Jednakże testy analityczne nie są jedynymi sposobami wykrywania zanieczyszczeń mikrobiologicznych. Aby dowiedzieć się, czy produkty farmaceutyczne są wolne od zanieczyszczeń, należy przeprowadzić odpowiednią analizę bioburdenową.
Test jednostki tworzącej kolonię (CFU) mierzy ilość żywych komórek drobnoustrojów obecnych w próbce. Jest ono często stosowane do oszacowania całkowitej liczby bakterii, drożdży i pleśni w produkcie leczniczym. Test ten jest obowiązkowy dla produktów farmaceutycznych, ponieważ pomaga zapewnić zgodność z Farmakopeą Amerykańską. Testy te są wykonywane na różnych produktach farmaceutycznych, w tym na roztworach płynnych, antybiotykach w postaci stałej oraz medycznych materiałach eksploatacyjnych.
Szybkie wykrywanie drobnoustrojów jest coraz ważniejszym obszarem w przemyśle spożywczym, klinicznym i farmaceutycznym. Zminiaturyzowane systemy, biosensory i procesy bioluminescencji przyczyniły się do rozwoju tej dziedziny i są obecnie dostępne do różnych celów. Troska o zdrowie publiczne sprawia, że ta dziedzina rośnie i rozwija się. Należy więc zacząć myśleć o swoich wymaganiach dotyczących kontroli jakości drobnoustrojów i szukać nowych technologii.
Badania zanieczyszczenia mikrobiologicznego stanowią wyzwanie ze względu na wiele punktów wejścia drobnoustrojów i sprzyjający wzrostowi charakter strumieni procesów biologicznych. Badania powinny oceniać wszystkie punkty wejścia drobnoustrojów w celu identyfikacji i zapobiegania ryzyku skażenia drobnoustrojami. Oprócz identyfikacji źródła ryzyka analiza zagrożeń może pomóc w kontrolowaniu bioburdenów w całym procesie produkcyjnym. Wreszcie, dane dotyczące awarii mogą pomóc w identyfikacji pierwotnych przyczyn zanieczyszczenia mikrobiologicznego.
Badanie skuteczności przeciwdrobnoustrojowej niesterylnych API
Przeciwdrobnoustrojowe środki konserwujące są dodawane do produktów, aby zapobiec zanieczyszczeniu drobnoustrojami, które może wystąpić podczas normalnych warunków przechowywania i stosowania. Na skuteczność przeciwdrobnoustrojową wpływa substancja czynna preparatu, jego skład oraz materiał, z którego wykonano opakowanie końcowe. Z tych powodów, aby określić, czy dany środek konserwujący jest skuteczny, konieczne jest przeprowadzenie badania stabilności. Poniżej przedstawiono przegląd najczęściej wykonywanych testów.
Badanie skuteczności przeciwdrobnoustrojowej jest opisane w USP (poprzednio znane jako Badanie skuteczności środka konserwującego). USP zawiera szczegółowe instrukcje dotyczące tego testu. Zalecane podłoża to Sabouraud’s Dextrose Agar/Broth lub Soybean Casein Digest Agar/Broth. Aby test był skuteczny, badane organizmy muszą być co najmniej pięć pasaży usunięte z hodowli podstawowej.
Badanie powinno być wykonane przy produkcji niesterylnych API. Jest to ważne dla stabilności produktu podczas stosowania i okresu trwałości. Na przykład, okulistyczne krople do oczu są sterylnymi formami dawkowania, ale mogą być zanieczyszczone przez bakterie, powodując poważne infekcje oczu. Ponadto, badanie skuteczności przeciwdrobnoustrojowej niesterylnych API jest niezbędne do zapewnienia skuteczności środka konserwującego oraz do oceny procentowej zawartości API w postaciach leku.
W badaniu wykorzystuje się metodę żel-krzep w celu określenia skuteczności przeciwdrobnoustrojowej niesterylnych API. USP wymienia potencjalne czynniki neutralizujące, które powinny być dodane przed sterylizacją podłoża. Natomiast kontrole puste są stosowane w celu potwierdzenia skuteczności środka konserwującego w obecności mikroorganizmów. Ten test może być również stosowany do walidacji produktu.
Badanie na obecność mikroorganizmów tlenowych
Częstotliwość badania na obecność mikroorganizmów tlenowych w produktach farmaceutycznych jest określona przez lokalną politykę laboratoryjną. Wytyczne USP określają ilości próbek i pożywek. Zazwyczaj dla produktów w postaci stałej stosuje się 200 ml każdego podłoża. Płyny są badane przy użyciu metody bezpośredniej inokulacji. Hodowle pierwotne powinny być identyfikowane poprzez nazwę gatunku mikroorganizmu, numer ATCC, datę przygotowania i datę ważności.
Oznaczenie Bioburden jest metodą przesiewowego badania produktów farmaceutycznych w trakcie procesu. Dane dotyczące bioburdenów dają wstępną ocenę jakości produktu końcowego. Dane uzyskane w procesie oznaczania bioburdenów pozwalają producentom określić, czy produkt końcowy będzie bezpieczny dla konsumenta i czy organizmy będą reagować w pożądany sposób. Jednakże badanie bioburdenów jest skuteczne tylko wtedy, gdy metoda zostanie zwalidowana przed jej zastosowaniem.
Metoda USP ma zastosowanie do wszystkich rodzajów produktów. Istnieją dodatkowe instrukcje, w tym badanie przydatności, które określa właściwości przeciwdrobnoustrojowe produktu. Testy zgodności można przeprowadzić na kilku próbkach tego samego produktu, ale organizmy użyte w teście muszą być co najmniej pięć pasaży usunięte z hodowli podstawowej. W zależności od rodzaju produktu może być konieczne przeprowadzenie testu przydatności.
Niezbędny jest kompleksowy przegląd monografii leku. Monografia leku opisuje wymagania dotyczące badań i kryteria akceptacji dla danego organizmu. USP wymienia konkretne antybiotyki dla ludzi, ale zmienia się to od czasu do czasu. Antybiotyki dla zwierząt są zazwyczaj badane metodami chemicznymi, chociaż badanie potencji rozwinęło się wraz z ulepszoną technologią produkcji. Na przykład, testy biologiczne mogą być obecnie używane do identyfikacji zanieczyszczeń mikrobiologicznych, jak również do określenia siły działania produktu farmaceutycznego.
Podobne tematy